Nico

Witajcie to już dobry miesiąc odkąd ostatni raz tutaj pisałam, oj nie ma dla mnie usprawiedliwienia… Działo się ostatnio nawet całkiem sporo u mnie, co prawda nie jestem tak szalona jak Krzysztof K. i nie skasowałam kilku bryk, ale za to obaliłam kilka flach :p A co raz nie zawsze, w  wodzie to się ryby ruchają przecież :D Tak właśnie, na takim poziomie jest moje poczucie humoru i ja ostatnio, Asia twierdzi, ze już nawet w oczyszczalni ścieków się ze mną wstyd pokazać. Byłam tam na uczelnianej wycieczce w październiku, było prawie jak w podstawówce ^^

 Trawiły mnie i w sumie znów zaczynają po tygodniu przerwy doskwierać mi bezsenne noce pełne myśli, niewyjaśnionych pytań, ataków gorączki i sahary w jadaczce. O co mi chodzi właściwie, powinnam i muszę coś zrobić i nawet chętnie bym zrobiła tylko co? Widok 3.47 jeszcze niezmrużonym okiem gdy trzeba wstać o 5.00 bezcenny, a najpiękniejsze wspomnienie życia w takich dniach to to jak kiedyś śniąc spadłam z wyra i dalej spałam na podłodze, jakie to było piękne. Mniej przyjemne to to jak straciłam orientacje we własnym łóżku, przebudziłam się i leżałam na skraju łóżka, więc żeby nie spaść obróciłam się szybko na drugi bok, no niestety to nie był ten skraj łóżka co myślałam tylko ten od ściany i przyłożyła z całej epy łbem w ścianę, ta sama się spizgałam ;D Tak serio to w niczym mi to nie pomogło i nic mi się nie ułożyło, a nawet jest coraz gorzej od tego czasu…

Powrót na uczelnie obudził we mnie małego socjopatę oczywiście, nie byłam wstanie wsiąść do żadnego miejskiego autobusu i tramwaju, szłam jak opętana z buta z ogrodów na uczelnie i z powrotem antagonistycznie, byłam  w niemożności jazdy z ludźmi autobusem po  Poznaniu bo myślałam, że kogoś użre albo walne głową w szybę, a poza tym musiałam się jakoś wyładować z faktu kolejnej nieprzespanej nocy, ale działało to wręcz odwrotnie i jeszcze bardziej się nakręcałam, i  w tym całym szalonym wędrowaniu podeszwę aż zgubiłam :D Tak właśnie,  przemierzam sobie most teatralny, ale nagle czuję że coś jest nie halo, odkleiła się od piety aż do samych palców. Miałam na szczęście biały sznurek w torbie- dostałam w prezencie od W. żebym to miała pod ręką jakbym chciała się powiesić hehehe ale tak czy inaczej ten sznurek uratował mi życie :p Przywiązałam sobie podeszwę na piękną białą kokardę no i siłą rzeczy musiałam wsiąść do tramwaju bo daleko bym tak nie uszła, dostawałam ataki histerycznego śmiechu z okazji całej tej sytuacji, było super! Kupiłam sobie taśmę pokleiłam całego buta, a po jakimś czasie Monika przywiozła mi jedyne zapasowe buty jakie miała w Poznaniu- czarne trampkowe balerinki i przez resztę dnia eksponowałam w nich moje wełniane skarpety w romby. Wracając kupiłam sobie buty prawdziwego lumpa, los tak chciał ;) Bawiłam się też w Prota ostatnio.  Kevin Spacey w K-Paxie scenę jedzenia banana w łupinie dublował aż 27 razy. Rozmawiałam o tym ostatnio z ZL i powiedział mi, ze on słyszał że te skóry są bardzo zdrowe i jak robi sobie koktajl to ma ochotę sobie ją tam zmiksować też, ale jeszcze tego nie zrobił. Pewnej niedzieli po moim owocowym śniadanku została mi skóra od banana, tak patrzę na nią, ona na mnie, no i chwyciłam ją i użarłam bez większego zastanowienia hmmm powiem Wam że Spacey za tą role powinien dostać Oskara :D  Zjadłam kawałek, niby w smaku całkiem spoko, ale czuję się jakieś takie fuj jak się ją je i dziwnie morda cierpnie ;)

Podobno te skóry działają psychoaktywnie, ale ja już chyba byłam wysoce psychoaktywna i nic nie poczułam. W sumie racja, że dobrze, że nie powiedziałeś mi o kokosie a w sumie czemu nie, ale z kiwi też spróbuje i potem opisze! ;P Wszyscy są ze mnie dumni teraz pewnie, o rety kotlety.

Jedna z tez porannych głosi, że my ( Indygo i ja i Wy kimkolwiek jesteście jeżeli macie taki sam problem) po prostu chcemy ŻYĆ! Same księżniczki teraz , siedzą tylko samotnie w wieżach i patrzą na świat przez tego swojego małego kilkucalowego windowsa i nic zero życia, chęci, tylko samotność. A jako że najpiękniejsze chwile przeżywa się z ludźmi, to mamy problem bo nie mamy z kim. Wypłynął więc pomysł rozwalania systemu o czym można poczytać u Indygo, ale chyba nikt tego wcale nie chce ;( A co gorsza odstraszamy chyba ludźmi naszymi chęciami i chęcią zaangażowania, ludzie boją się relacji, nic już nie ma.

Może trochę z opóźnieniem, ale mam tu coś o informatykach i o ich racjach :p W pierwszym zdaniu się usprawiedliwiam trochę ^^

Ciężko jest pisać gdy dni mijają w arkuszu kalkulacyjnym,

A myśli muszą krążyć i sprawić by lewa równała się prawej

- Lewa przecież nigdy nie równa się prawej!

Świat ma tyle smaków, odcienie i tajemniczych niedomówień,

Byłby taki nudny gdyby stworzyli go informatycy :p

Moje serce nie pracuje według systemu jeden, zero, zero, jeden

Jest tykającą bombą zegarową, a moja droga i czas nie tworzą funkcji liniowej

Czas mej bomby nie płynie 1,2,3,4,5….lecz 0,200,-500 

Nie wierzę, że Waszych serc też nie porywają czasem wichry namiętności

Więc nie bawcie się w Stwórcę!

Gdyby Bóg nie chciał Lord Byron, Salvador Dali, Janis Joplin i Johnny Depp :P nigdy by się nie narodzili

…. Hmmm?! Gdyby Go nie było jesienne liście nie miałyby tylu barw.

Ucieknijmy więc razem Malczewskiemu i zatańczmy radośnie Sirtaki nim wszyscy skończymy w cieniu pomidorów :p

Nie wszystko musi się kalkulować! Moje wołania chyba są bez sensu jednak, ale cóż taki jest już los Don Kichota, trudno.

Jestem smutna z innego powodu  a powód ten jest bardzo poważny- dostrzegam bowiem pierwsze oznaki mojego starzenia. Lat coraz więcej a w moim życiu coraz mniej. Z jednaj strony czuje się na 16, a z drugiej na 75. W tym tygodniu kupiłam sobie krem do twarzy i puściłam sobie jazz bo miałam taką ochotę T_T W. niedawno powiedział mi,  że już  wyglądam na 20 lat i załamał mnie, o mało sceny nie zrobiłam mu z tego powodu- Cooo? Ile? Jak mogłeś ? Ale serio? :p Wywalą mnie z tego bloga jak dalej będę gadać takie głupoty ;) O dziadach pisać nie będę bo ręce opadają, ale za to ja mam nowe postanowienie- być bardziej kobieca :D Zobaczymy jak mi wyjdzie, w sumie to nawet nie chce żeby coś wyszło, to tak dla mnie, ale zobaczymy, już zaczynam tak zrzędzić :p

Konkurs: Nie mogąc spać w nocy przypomniałam sobie o Indygowym wrześniu pełnym uniesień i stwierdziłam, że wymyśle coś do pozostałych miesięcy, jak ktoś ma jakieś pomysły to zachęcam ;)  

Styczeń- koniec byczeń

Luty- i chodzisz struty

Marzec- trudno rzec

Kwiecień- ??

Maj- to będzie raj!

Czerwiec- ??

Lipiec- ?? ^^

Sierpień- pełen cierpień

Wrzesień- pełen uniesień

Październik- ??

Listopad- nastrój opadł

Grudzień- pełen złudzeń

Ogólnie to i tak wszystko chuj!